Edyta Kulczak urodziła się we Włocławku, mieszka w Poznaniu. Jest absolwentką filologii polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, pracuje jako nauczyciel języka polskiego. Pisze wiersze i krótkie formy prozatorskie. Wiersze prezentowała w wydawnictwach zbiorowych, antologiach, prasie lite­rackiej i radiu. Debiutowała w 2009 r. książką poetycką „Anioły nie zawsze są białe”. Członkini poznańskiego…

Logiczną kontynuacją zeszłorocznego almanachu „Niebieskie trawy”, zawierającego haiku o roślinach jest ten tomik traktujący o zwierzętach. Nie odkrywamy nic nowego, bo nasi „bracia mniejsi” goszczą od samego początku w tej formie poetyckiej. Podobnie, jak w poprzednich tomikach, „Dajmy grać świerszczom” zawiera haiku autorów o znanych nazwiskach, mistrzów nagradzanych i publikowanych w świecie, ale…

Mija 10 lat od wydania “Antologii polskiego haiku” pani Ewy Tomaszewskiej. Wertując katalogi biblioteczne,­ nie natkniemy się na podobną książkę, zawierającą haiku­ polskich autorów. Przygotowanie kolejnej antologii powinno być priorytetem w środowisku tworzącym ten subtelny rodzaj poezji. Nasze “Haiku” wyprzedza ten fakt. W węższym gronie, na zasadzie dobrowolności,­ udało się zebrać autorów, których…

Powyższy Horyzont jest takim nie zaro­śniętym przez metafory jasnym okiem po­ezji. Całodobowo otwartym, widzącym wszyst­ko. W wierszu Pancernik, mimo że znacz­nie dłuższym, to jasne spojrzenie obecne jest nadal. Ale to wyjątkowy wiersz, jakby do­kument, z wyraźną osobistą nutą. Jest on zresztą zapowiedzią części Matka opowia­da, którą uważam za najlepszą w zbiorze. Zawiera ona zaledwie pięć pozycji…

Szukane i zaraz potem chuchane, by znaleźć lub wyszeptać potrzebne słowo na szybie. Poetka ciekawie zerka przez mały otwór na świat i dalej, i… W tym sprytnym szkiełku powiększa swoją nie-swoją niepewność, w której rządzi zegar, skrawek podwórka i niekończące się gry i ucieczki. Nie są to jednak rozpoznane miejsca, zdarzenia i ludzie – jeszcze nie teraz. Prawie przeźroczysta nie staje w centrum…

Tytuł antologii znaleźliśmy w wierszu Łucji Dudzińskiej. Bo czyż nie jesteśmy ciągle na przysłowiowym czubku języka, istniejemy w mowie, w akcie – próbie artykulacji „Ciągle się przejęzyczając”, jak napisał Tadeusz Wyrwa-Krzyżański… Niniejsza antologia gromadzi teksty części aktualnych członków i sympatyków Klubu Literackiego. Chce więc być tak wydarzeniem towarzyskim, jak i twórczym, dokumentującym…

Po tomikach wydanych w latach 2002-2010 tj.: „Przemyślenia z szuflady” (2002), „Jak ulotna mgła” (2004), „Zmienność czasu” (2005), „A ślad pozostanie” (2006), „Kolor nadziei” (2007), „Idąc po drodze…” (2008), „W ciszy” (2009 – album poetycki ze zdjęciami poznańskiej Fary), „Przez liliowy cień” (2010) ukazuje się kolejny, dziewiąty tomik wierszy autorstwa dr farmacji Marii Ellnain-Wojtaszek zatytułowany…

To niemożliwe. Nie ograniczajmy Absolutu w kwestii tworzenia.­ Jakie to fascynujące, że każdy osobnik inny. Rozmaitość. Siedzą lekarze, nauczyciele, psycholodzy, pedagodzy, segregują, liczą ilu na stu, a kiedy dwóch na dziesięć tysięcy. Częstotliwości fizyczne, psychiczne widoczne na pierwszy rzut oka albo zakamuflowane. Siedzą poeci, siedzą, wysiadują wiersze. Próbują zrozumieć schizo-świat, który…

Właśnie dziś. Taki tytuł nosi jeden z ważniejszych wierszy w pierwszej poetyckiej książce Agnieszki Grzelczak, a zawarte w nim stwierdzenie – Nie boję się, nie walczę / Tylko być chcę zwyczajnie – wiele mówi o postawie podmiotu lirycznego tej poezji. Być zwyczajnie – czyli w całej różnorodności i złożoności ludzkiej psyche. Istotnie, wiele można by rzec o tym tomiku poezji, jednak z pewnością nie to…

Debiutancki (i powiedzmy to od razu – bardzo udany) tom Emilii Gałczyńskiej (nazwisko zobowiązuje) umiem czytać – bo mam szczęście znać autorkę – jak liryczne stenogramy.­ Chaos nie jest zbiorem – jak można by przypuszczać, sugerując się tytułem – niestabilnym. Dla młodej­ poetki chaos to pierwotny stan egzystencji, mieszanina­ elementów ziemi, ognia, powietrza i wody; to inne imię poezji, stanu „pierwszego”…