Juliusz Tyszka – To się czasem zdarza
 |
To się czasem zdarza
Wydanie pierwsze ISBN 978-83-65275-14-1 |
Najpierw chciałem zrealizować dawno już chodzący mi po głowie pomysł zebrania i wydania rozproszonych szkiców o przedstawieniach teatralnych, które mnie zafascynowały. Potem okazało się, że oprócz tego napisałem kiedyś jeszcze sporo recenzji, felietonów, wykonałem zapisy własnych spektakli, popełniłem jakieś wspomnienia… I kiedy całe te zwały tekstów znalazły się już w komputerze (chwała i podziękowanie Oldze Stolarskiej, która to wszystko spisała), stwierdziłem, że niektóre z nich wymagają objaśnień i komentarzy. Spisywanie, porządkowanie, redagowanie i komentowanie tych „pism rozproszonych” trwało kilka lat, ale na koniec stwierdziłem z całą pewnością, że efekt końcowy wart jest całego tego trudu. Oczywiście nie sposób klarownie uporządkować tak różnorodny materiał, ale sądzę, że ułożyłem go w miarę logicznie, dzieląc całe to bogactwo na rozdziały wedle tematów lub gatunków, a wewnątrz poszczególnych rozdziałów układając teksty chronologicznie, wedle dat ich powstawania.
Jest tego mnóstwo, nie wiem, czy nie za mnóstwo i nie za „różnorodno”, bo zebrałem tu dosłownie wszystko – od kabaretowej „próby dramatycznej” popełnionej w wieku licealnym do poważnego szkicu o krytyce teatralnej, z pełnym aparatem naukowym. Tylko czy kiedykolwiek w czasie, jaki mi pozostał, trafi mi się jeszcze taka okazja? Wątpię. Mamy więc do czynienia z kłopotem bogactwa i różnorodności, który jest owocem… powiedzmy „wyższej konieczności”, z umiłowaniem teatru w tle.
Tytuł To się czasem zdarza wziąłem ze szkicu, który traktuje o tej cudownej chwili – wyjątkowej w życiu teatromana – gdy natrafia się na arcydzieło. A wyjaśnienie, dlaczego przywiązuję do tych wyjątkowych momentów aż tak wielką wagę, umieściłem w manifeście Szczęściarze, który nie bez kozery nosi podtytuł Wstęp II.
A reszta? Reszta jest doświadczeniem – cudownym doświadczeniem obcowania z materią teatru i życia.
Miłej lektury!
Jest tego mnóstwo, nie wiem, czy nie za mnóstwo i nie za „różnorodno”, bo zebrałem tu dosłownie wszystko – od kabaretowej „próby dramatycznej” popełnionej w wieku licealnym do poważnego szkicu o krytyce teatralnej, z pełnym aparatem naukowym. Tylko czy kiedykolwiek w czasie, jaki mi pozostał, trafi mi się jeszcze taka okazja? Wątpię. Mamy więc do czynienia z kłopotem bogactwa i różnorodności, który jest owocem… powiedzmy „wyższej konieczności”, z umiłowaniem teatru w tle.
Tytuł To się czasem zdarza wziąłem ze szkicu, który traktuje o tej cudownej chwili – wyjątkowej w życiu teatromana – gdy natrafia się na arcydzieło. A wyjaśnienie, dlaczego przywiązuję do tych wyjątkowych momentów aż tak wielką wagę, umieściłem w manifeście Szczęściarze, który nie bez kozery nosi podtytuł Wstęp II.
A reszta? Reszta jest doświadczeniem – cudownym doświadczeniem obcowania z materią teatru i życia.
Miłej lektury!
Juliusz Tyszka (ze wstępu do książki)
